Koncertem pieśniarza i poety Andrzeja Kołakowskiego pt. „Pieśni z ziemi nieludzkiej” Muzeum II Wojny Światowej złożyło hołd tysiącom naszych rodaków deportowanych 78 lat temu przez Związek Sowiecki z polskich Kresów Wschodnich. Ballady działacza opozycyjnego z czasów PRL nawiązywały do wydarzeń zapoczątkowanych w nocy z 9 na 10 lutego 1940 roku, kiedy z terenów zajętych przez okupanta deportowano 140 tys. Polaków, głównie rodziny oficerów wojskowych, urzędników państwowych, a także pracowników leśnych i kolejowych. Władze sowiecie uznały, że stanowią oni „element niepewny”, zagrażający sowietyzacji okupowanych ziem. W ciągu jednego dnia wywieziono ich m.in. do obwodu archanielskiego, czelabińskiego, gorkowskiego, irkuckiego, kirowskiego, nowosybirskiego czy też Kraju Krasnojarskiego. Funkcjonariusze NKWD, zwykle w asyście czerwonoarmistów, przyjeżdżali do przeznaczonych do wywiezienia rodzin, dając im kilka chwil na zabranie części dobytku, który byli w stanie unieść. Reszta zwykle padała łupem Sowietów. Nie lepiej wyglądały warunki, w których odbywała się sama wywózka. Deportowanych Polaków przewożono bydlęcymi wagonami, gdzie każda rodzina miała dla siebie zwykle tylko jedną pryczę do spania. Podróż trwała kilka dni przy mrozie, który dochodził do -30 stopni Celsjusza. Luty 1940 r. nie kończył gehenny Polaków zamieszkujących Kresy Wschodnie. Do czerwca 1941 r. okupanci przeprowadzili cztery masowe deportacje. Historycy szacują, że głąb Związku Sowieckiego wywiezionych zostało w tym czasie co najmniej kilkaset tysięcy Polaków. 10.02.2018 / fot. Mateusz Ochocki / KFP

dodaj do koszyka wszystkie wyświetlone zdjęcia