Kapłan niezłomny ksiądz pułkownik Józef Zator-Przytocki „Czeremosz” odszedł nagle 26 listopada 1978 r. w czasie odprawiania mszy, pełniąc posługę proboszcza Bazyliki Mariackiej w Gdańsku. Tutaj został pochowany. Po blisko 40 latach szczątki żołnierza Kościoła katolickiego, kapelana Armii Krajowej więzionego w latach PRL za służbę niepodległej, spoczęły w Krypcie Kapłanów Gdańskich. Mszy żałobnej w intencji śp. proboszcza Zator-Przytockiego przewodniczył metropolita gdański abp Sławoj Leszek Głódź. W takcie nabożeństwa trumna z ciałem księdza pułkownika została przeniesiona do grobowca znajdującego się pod kaplicą Jezusa Miłosiernego, w której trwa wieczysta adoracja Najświętszego Sakramentu. - Ten znany kapłan spoczął w godnym miejscu. Był wielkim patriotą, zasługuje na godne upamiętnienie, należy do księży męczenników za wiarę i za ojczyznę. Spoczywać tu będą najwybitniejsi gdańscy kapłani - podkreślał arcybiskup Głódź. To drugi pochówek w Krypcie Kapłanów Gdańskich. 13 stycznia br. spoczął tutaj ksiądz infułat Albin Potracki, wieloletni proboszcz parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Redzie.
Ks. płk dr Józef Zator-Przytocki urodził się 21 stycznia 1912 r. w Wicyniu. 29 czerwca 1935 otrzymał w katedrze lwowskiej święcenia kapłańskie. Na krótko przed wybuchem wojny na własną prośbę został kapelanem wojskowym. Po agresji ZSRR na Polskę pomagał w organizowaniu przerzutów polskich oficerów na Węgry i do Rumunii. Zagrożony aresztowaniem przez NKWD ukrył się w seminarium duchownym we Lwowie i w 1940 r. przez zieloną granicę dostał się do niemieckiej strefy okupacyjnej. Zaangażował się w działalność konspiracyjną. Uczył także w tajnych gimnazjach i liceach. W 1942 r. został oddelegowany przez kardynała Sapiehę do pracy duszpasterskiej Polski Walczącej, gdzie pełnił funkcję zastępcy księdza generała Piotra Niezgody i dziekana korpusu Armii Krajowej Okręgu Kraków. Został odznaczony Orderem Virtuti Militari. W 1945 r. przeniesiono go do Gdańska i mianowano administratorem parafii Najświętszego Serca Jezusowego we Wrzeszczu. Do 1948 r. odbudowywał zrujnowany kościół i organizował życie parafii. W maju tego samego roku obronił doktorat na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika Toruniu, a następnie został aresztowany przez UB za działalność w AK i przewieziony do Warszawy. Osadzono go w areszcie śledczym Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, a następnie na Mokotowie. W 1949 r. został skazany na 15 lat pozbawienia wolności. W więzieniu we Wronkach spędził 6 lat. Wyszedł na wolność po amnestii w 1955 r.  W 1958 r. objął posługę proboszcza kościoła Mariackiego w Gdańsku. Poświęcił się odbudowie świątyni ze zniszczeń wojennych. Zmarł nagle 26 listopada 1978 r. w czasie odprawiania mszy. 27.03.2017 r. / fot. Mateusz Ochocki / KFP

dodaj do koszyka wszystkie wyświetlone zdjęcia