Sobota na Sieście była międzynarodowym świętem muzyki sefardyjskiej. Do Gdańska, na Ołowiankę, powróciła Mor Karbasi, by tak jak przed siedmioma laty inspirować publiczność muzyczno-historyczną podróżą wzdłuż brzegów Morza Śródziemnego. 31-letnia artystka nosi w sobie wiele światów. Jej ojciec jest pochodzenia perskiego, przodkowie matki wywodzili się z Maroka. Mor urodziła się już w Jerozolimie, gdzie rodzina osiadła przed pokoleniami. Jej dziadek był tam szanowanym rabinem, specjalistą od kabały, a babka została wybrana przez społeczność na swoistą płaczkę, która żegna umarłych tradycyjnymi pieśniami. Muzyka Mor jest wędrówką wzdłuż brzegów Morza Śródziemnego. Podróżą śladami Żydów sefardyjskich, w XV wieku wypędzonych z Iberii, którzy przez Maroko i Bałkany wracali na ziemie swoich praojców. Artystka najczęściej śpiewa w ich języku - ladino. Starohiszpańskim, z silnymi wpływami hebrajskiego. Jej muzyka nie jest  jednak muzycznym skansenem z odwiecznymi pieśniami pielgrzymów. Mor, zafascynowana kulturą śródziemnomorską, czerpie we własnych kompozycjach szerokim gestem z flamenco, z fado, z tradycji arabskiej. To szerokie spojrzenie na barwny tygiel kultur, jakim jest dziś, po wiekach historycznego zamętu, Półwysep Iberyjski. Na nowej płycie Mor, „Ojos de Novia” spotykamy „siestowych” znajomych, jak choćby Richarda Bona czy gościa ubiegłorocznego festiwalu, Tomatito. Brzmią darabuki i lutnie oud. Ale przede wszystkim jasny głos Mor Karbasi, wysoki, napowietrzny, o ogromnym ładunku emocji bliskiej mistyce. 22.04.2017 / fot. Krzysztof Mystkowski / KFP

dodaj do koszyka wszystkie wyświetlone zdjęcia