Co łączy żonę ostatniego szacha Iranu, muzyków zespołu Big Cyc, Leonardę Walińską - „babcię” z watą cukrową i El Comandante Fidela Castro? Wszyscy oni zapisali się w historii Drogi Królewskiej w Gdańsku. I znowu tutaj są – na zdjęciach Zbigniewa i Macieja Kosycarzy. Wystawa prac znanych fotoreporterów – ojca i syna – od środy gości na Długim Targu. 26 plansz prezentujących unikatowe obrazy z życia miasta od 1945 do 2016 roku będzie można oglądać do końca wakacji. – Pomysł na tę wystawę chodził mi po głowie od kilku lat. Cieszę się, że wspólnie z Muzeum Historycznym Miasta Gdańska udało mi się go zrealizować. Ideą dzisiejszego spotkania było przedstawienie państwu osób związanych z tymi zdjęciami. Gościmy rodzinę słynnej – jak ją przed laty nazywaliśmy – babci z watą cukrową, czyli Leonardy Walińskiej. Chyba każdy, kto pamięta babcię, wspomina ją jako osobę niezwykle pogodną, zawsze uśmiechniętą. Dzisiaj są z nami córka, wnuczki i prawnuki pani Leonardy – mówił podczas wernisażu Maciej Kosycarz.
Wystawa „Królewska Droga. Historia na zdjęciach Zbigniewa i Macieja Kosycarzy” to wielkie wydarzenia z udziałem koronowanych głów i wielkich osobistości, które przyciągały na Długą i Długi Targ wielotysięczne tłumy, ale też życie codzienne gdańszczan: moda, rozrywka, kolejki w latach kryzysu, zima stulecia, wata cukrowa, lody Calypso, saturator z wodą sodową... – Z blisko 600 tysięcy zdjęć wyselekcjonowaliśmy te najbardziej atrakcyjne, w tym także te zupełnie nieznane. Te drugie pozostawił po sobie tata. Przyjechał do Gdańska w 1945 roku. Z zaciekawieniem obserwuję, jak ludzie oglądający wystawę reagują na te pierwsze obrazy z powojennego miasta. Patrzą, porównują utrwalone obiekty z tym, co jest tutaj dzisiaj i kręcą głowami. Nie wierzą, że tak wyglądała Zielona Brama, Złota Kamieniczka czy Ratusz Głównego Miasta. Nie tak dawno znalazłem w archiwach taty fotografię Farah Diby Pahlawi, żony ostatniego szacha Iranu Mohammada Rezy Pahlawiego. Kiedy filmowała kamieniczki na Długim Targu, jej małżonek zwiedzał Stocznię Gdańską. To był 1966 rok - mówi autor wystawy, który na wernisażu wystąpił w koszulce z nadrukiem przedstawiającym jego tatę. Dostał ją w prezencie od współpracowników na święta Bożego Narodzenia 2015. - Po raz pierwszy mam ją na sobie. 1,5 roku czekała na właściwą okazję. To jest właśnie ten dzień - wyznał Maciej. Jego szczególnymi gośćmi byli w środę m.in. Ewa Kowalska i Gabriela Kosicka – znane gdańskie przewodniczki oraz przyjaciel z ławy szkolnej Krzysztof Skiba. Lider Big Cyca pod Neptunem świętował z kolegami 15-lecie zespołu. – Kilku znajomych mówiło mi potem, że chyba nas na wózkach inwalidzkich wieźli. To nie są wózki, to są oczywiście riksze. Nasz happening odbywał się pod hasłem „Ciągle na wolności”, w zasadzie bardzo aktualnym. Tego dnia był koncert na placu Zebrań Ludowych, na który przyszło 30 tysięcy ludzi. A tutaj szliśmy spod Rock Cafe, czyli z ulicy Tkackiej, gdzie był dzielony tort urodzinowy w kształcie nazwy zespołu – wspominał Krzysztof Skiba, spoglądając na zdjęcie zrobione przez Maćka w 2003 roku. Pani Gabrysia, gdański przewodnik, w latach 90. często oprowadzała po Drodze Królewskiej znamienite osobistości. Na zdjęciu jest z królem Szwecji Karolem XVI Gustawem. – Pamiętam, że zapytałam jego wysokość, czy wie, kiedy w Gdańsku w ciągu dnia zaszło słońce. Oczywiście chodziło o XVII wiek i zatopienie admiralskiego statku „Solen” w czasie bitwy pod Oliwą 28 listopada 1627 roku. Gdańszczanie mówili wtedy, że w południe zaszło „Słońce” w Gdańsku – wspominała Gabriela Kosicka. Dla Ewy Kowalskiej wystawa Kosycarzy ma wymiar osobistego wspomnienia głównie za sprawą akcji primaaprilisowej z 2012 roku. Twórczyni portalu iBedeker.pl była rzeczniczką sprawy, którą wzięła w swoje ręce firma van den blocke, jej syna Pawła oraz jego kolegów . W roli głównej wystąpił Neptun. Wykonana ze sztucznego brązu kopia słynnej rzeźby 1 kwietnia pojawiła się na miejscu oryginału. Prawdziwy król mórz poddawał się w tym czasie zabiegom konserwacyjnym na Miałkim Szlaku. - Od znanego wszystkim posągu kopia różniła się tym, że pod stopą miała piłkę, a nie stwora morskiego o dwóch głowach, z płetwą i ogonem, które pierwowzorowi zasłaniają siusiaka. Można było więc zobaczyć więcej - wspomina Ewa Kowalska. 28.06.2017 / fot. Krzysztof Mystkowski / KFP

dodaj do koszyka wszystkie wyświetlone zdjęcia