11 maja 1936 roku do Gdyni przypłynął MS Batory. Sześc dni później na słynnym polskim transatlantyku nastąpiło uroczyste poświęcenie bandery. Dwuśrubowy motorowiec zbudowany we włoskiej stoczni Monfalcone do wybuchu II wojny światowej pływał jako statek pasażersko-drobnicowy na trasie Gdynia – Kopenhaga – Nowy Jork – Halifax. Przebudowany i wyczarterowany przez Gdynia-Ameryka Linie Żeglugowe S.A. brytyjskiemu Ministryof Shipping, od grudnia 1939 roku pełnił służbę jako transportowiec wojska, a od sierpnia 1942 roku, po modernizacji w stoczni Glasgow – jako transportowiec desantowy. Do uzbrojenia Batorego należały m.in. działo 152 mm, 2 działa przeciwlotnicze 76 mm, 2 działa przeciwlotnicze 40 mm, 6 dział przeciwlotniczych 20 mm, 4 wyrzutnie niekierowanych przeciwlotniczych pocisków rakietowych (po 12 rakiet), a ponadto 12 kutrów desantowych typu LCP(R), 12 szturmowych kutrów desantowych typu LCP(S) oraz kuter desantowy typu LCM(3). W 59 wojennych podróżach statek przewiózł ok. 120 tys. żołnierzy i cywilów. Pływał w konwojach po Morzu Śródziemnym, Czerwonym i Północnym, po wodach Afryki zachodniej, Oceanie Atlantyckim i Spokojnym. Jego pasażerami byli m.in. żołnierze 2 Korpusu Polskiego i Samodzielnej Brygady Strzelców Podhalańskich, a także francuskie, amerykańskie i kanadyjskie oddziały desantowe. Do najcenniejszych ładunków przewożonych na pokładzie Batorego w okresie działań wojennych należały angielskie rezerwy złota, papiery wartościowe oraz 36 skrzyń z wawelskimi arrasami i innymi precjozami ewakuowanymi z Polski w 1940 r. do Kanady.
Po wojnie statek oddany w zarząd armatorowi Lamport & Holt Line Ltd miał swój niespełna roczny epizod pod brytyjską banderą. Przewoził brytyjskich żołnierzy z Bliskiego Wschodu. Do Gdynia-Ameryka Linii Żeglugowych S.A. powrócił 2 kwietnia 1946. Jeszcze w tym samym miesiącu został skierowany do rekonwersji na statek pasażerski. Przebudowa w stoczni Mercantile Marine Engineering & Graving Docks Co. S.A. w Antwerpii przedłużyła się z czterech do dwunastu miesięcy. Powodem opóźnienia prac był groźny pożar, który wybuchł 26 lipca w radiokabinie statku. Niewiele brakowało, by ogień zniszczył całego Batorego. Szczęśliwie 5 kwietnia transatlantyk wyruszył z Antwerpii przez Southampton do Nowego Jorku. Do Gdyni dotarł 30 kwietnia. W swojej morskiej karierze odbył 222 rejsy liniowe przewożąc ponad 270 tysięcy pasażerów. Po uwzględnieniu 75 rejsów wycieczkowych oraz operacji konwojowych w latach 1939-46 mógł poszczycić się 420 tys. pasażerów. Pływał do roku 1969. Ostatnią przystanią Batorego była stocznia złomowa Yau Wing Metal Junk w Hongkongu. Królewski żywot transatlantyk zakończył czerwcu 1971 r. 11.05.2020 / fot. Zbigniew Kosycarz / KFP

dodaj do koszyka wszystkie wyświetlone zdjęcia