Wystawa rzeźb i rysunków Adriany Majdzińskiej powstała w Mlecznym Piotrze kilkanaście dni temu. Trwa, choć się nie zaczęła. W ogóle nie było jej w programie na sezon 2020. Istnieje zamiast programu (czytaj: wystaw odwołanych), poza czasem. Będzie trwać w tym stanie, aż skończy się nasza izolacja. Sztuka pozbawiona odbiorcy nie może przemawiać, ale może tę swoją immanentną cechę symbolizować, wyeksponowana w bezludnej przestrzeni. Tak jak rzeźby i rysunki odbywające kwarantannę zaaranżowaną na najwyższej kondygnacji Przestrzeni Sztuki WL4.
– Forma jest kwintesencją idei. Harmonia między treścią i formą w rzeźbie – w ogóle w sztuce – jest dla mnie najważniejsza. Pracuję nad uzyskaniem tej równowagi do momentu, aż forma stanie się symbolem pojęcia, którego dotyczy – mówi Adriana Majdzińska. Trudno oprzeć się wrażeniu, że wobec tego, w co zamienia nasz świat pandemia, credo twórcze gdańskiej rzeźbiarki, rysowniczki i pedagog znajduje szerszy kontekst. Przedstawienie bez publiczności ma wymiar symbolu izolacji. Tytuł? – Tytułu nie będzie. Po prostu: Adriana Majdzińska – wystawa – wyjaśnia nam artystka.
Ekspozycja to zbiór tytułów. Składają się na nią cykle prac (bądź ich fragmenty) powstałe na przestrzeni kilkunastu lat: „Masculinum” (2007), „Memuary” (2007), „Pojemnik” (2009) „Relikwiarze” (2011), „Signum” (2013), „Natural killers” (2016), „Ira” (2018), „Moja prawda / twoja prawda” z należącą do tego cyklu „Perswazją” (2019). Od rysunków i rzeźb traktujących z przymrużeniem oka rodzaj męski, poprzez rozważania o relacjach między kulturą a naturą, między naszą ułomnością a dążeniem do doskonałości, aż po ostrza przebijające blachę, niebezpiecznie zawieszone nad ziemią, którą czynimy sobie poddaną i nadmiernie eksploatujemy. – Noże kupowałam na pchlich targach i zbierałam, odwiedzając ludzi. Generalnie są używane. Bardzo zależało mi na tym, żeby każdy z nich miał swoją zwyczajną historię, zawierał opowieść o domu, rodzinie, pracy. Zastanawiałam się, co będzie, jeśli użyjemy ich w inny sposób i czy to od nas zależy, jak ich użyjemy. Dyptyk zawiera ponad 160 noży. Zbieram je nadal. Temat się nie wyczerpał – opowiada nam autorka instalacji.
Przeciwwagę dla budzących niepokój „Mojej prawdy / twojej prawdy” i „Perswazji” stanowi zestaw małych prac opatrzonych tytułem „Signum”. Znaki powstały kilkanaście lat temu na Haiti podczas warsztatów rzeźby odbywających się tam niedługo po wielkim huraganie, trzęsieniu ziemi i epidemii cholery. – Warsztaty zorganizowane dla Haitańczyków przez Alliance Française, moją panią profesor Małgorzatę Kręcką-Rozenkranz i jej siostrę były dla mnie niezwykle inspirującym doświadczeniem. Patrzyłam na biedę tych ludzi i nie mogłam wyjść z podziwu, w jaki sposób znajdują jeszcze nadzieję i chęć do życia, jak potrafią się nim cieszyć, kochać i bawić. Ich siła życia była tak ogromna, że powstał cykl prac na ten temat. Nawet z kamienia mogą wyrosnąć serca – mówi Adriana Majdzińska.
Wystawa w Mlecznym Piotrze będzie czekać na nas tak długo, aż będziemy mogli tu przyjść.
28.04.2020 / fot. Anna Rezulak / KFP

dodaj do koszyka wszystkie wyświetlone zdjęcia