Tczew zdobyty, twierdza Gdańsk może się szykować na najgorsze. Prusacy znowu skapitulowali. Już po raz siódmy. Żeby złamać ich opór w Gdańsku, najpierw trzeba było oczyścić lewy brzeg Wisły i zająć położony 30 kilometrów na południe Tczew. Miasto wzięły szturmem wojska napoleońskie dowodzone przez generała Jana Henryka Dąbrowskiego. Generalny organizator wojsk okupił zwycięską batalię raną nogi. „Jenerał Dąbrowski był w tej bitwie pierwszym grenadierem” – donosił z pola boju generał brygady Józef Niemojewski odznaczony za szturm na Tczew Krzyżem Kawalerskim Orderu Virtuti Militari. Cesarz Francuzów po raz kolejny przyzna, że to była „pierwsza prawdziwie polska bitwa”. Wydarzenia z 23 lutego 1807 r. odtwarzało w niedzielę na ulicach tczewskiej starówki około dwustu rekonstruktorów. Żołnierze w umundurowaniu z epoki, uzbrojeni w broń z czasów napoleońskich, z Gdańska, Warszawy, Bydgoszczy, Nysy, Rypina, Łowicza, Krakowa, Wrocławia, Grudziądza, Poznania i Płocka. Na inscenizację jednego z najdramatyczniejszych wydarzeń w dziejach miasta zaprosiła mieszkańców Fabryka Sztuk. Zanim pruska obrona załamała się pod ostrzałem artyleryjskim (kapitulacja nastąpiła przy kościele farnym), oddziały junkrów, woltyżerów, grenadierów i fizylierów bratały cię z cywilami w obozowisku na palcu Hallera. Były pokazy musztry i kuchni historycznej (dla wszystkich grochówka), odprawa wojsk, szkoła rekruta i zajęcia dla dzieciaków z mapą, a wcześniej – przemarsz rekonstruktorów ulicami miasta. 24.02.2018 / fot. Krzysztof Mania / KFP

dodaj do koszyka wszystkie wyświetlone zdjęcia