„Czarny Mercedes” Janusza Majewskiego, jeden z tegorocznych byłych kandydatów do nagrody głównej podczas 44. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych, od dwóch miesięcy gości na ekranach kin. W czwartek pojazd firmujący kryminalną historię, której akcja toczy się w okupowanej Warszawie, powrócił nad morze z pokazem specjalnym. Film obejrzeli klubowicze Gdyńskiej Szkoły Filmowej. Spotkanie z reżyserem i autorem powieści „Czarny Mercedes” poprowadził w Sali Warszawa Paweł Huelle. Gdański pisarz ma swój udział w tej produkcji. Zagrał także w poprzednim obrazie Majewskiego pt. „Excentrycy, czyli po słonecznej stronie ulicy”. W „Mercedesie” Huelle pojawia się na ekranie razem z Włodzimierzem Kowalewskim, autorem książki „Excentrycy...” (w najnowszym filmie Majewskiego Kowalewski pełni także rolę opiekuna dramaturgicznego). – Maestro zaprosił mnie i Włodka Kowalewskiego, żebyśmy zagrali dwóch starych Żydów. Oczywiście po pięć sekund, ale jednak. Pięć sekund u maestra to jest jak w Hollywood. On był trzecim starym Żydem (...) Byliśmy z Włodkiem bardzo zdyscyplinowani. Produkcja nas przebrała, stoimy, czekamy. W kapeluszach, w długich płaszczach, mamy opaski z getta. Jest listopad, przebieramy nogami, nie mamy odpowiednio grubych podeszew... Zimno. Po prostu zimno. Zwracam się do Włodka: „Kamery nie ma, nic się nie dzieje, ja nie wytrzymam tego. Na rogu jest sklep monopolowy – chodź, wejdziemy, weźmiemy sobie po dwie setki, wypijemy herbatę z prądem”. No i wchodzimy do tego sklepu, ubrani jak ortodoksyjni Żydzi, z opaskami. Pani ekspedientka na nasz widok podnosi głos: „Jezus Maria, to panowie chyba z tego filmu są. Tak?!”. A ja mówię: „Nie, proszę pani, przyjechaliśmy na Pragę metrem z getta”. Była kompletnie zaskoczona, nie wiedziała, co powiedzieć – wspominał swoją przygodę z filmem Paweł Huelle. – Dobierałem do tej sceny obsadę pod kątem semickiego wyglądu – wyjaśniał Janusz Majewski. W rozmowie dwóch pisarzy pojawiło się wiele ciekawych wątków dotyczących m.in. wspomnianego już wyglądu semickiego, mało znanych realiów życia w getcie, wpływu kina amerykańskiego na twórczość filmową nad Wisła czy też różnic między filmem ważnym a filmem dobrym. Patronem spotkania był gdyński Kwartalnik Artystyczny „Bliza”. 5.12.2019 / fot. Anna Rezulak / KFP

dodaj do koszyka wszystkie wyświetlone zdjęcia