Halina Winiarska-Kiszkis i Jerzy Kiszkis są jednymi z najbardziej znanych mieszkańców Gdańska. Gdańszczanie z wyboru, aktorzy z powołania. Od ponad pół wieku zaangażowani w kulturalne, społeczne i obywatelskie życie miasta. Aktorskie małżeństwo odebrało dziś z rąk przewodniczącej Rady Miasta Agnieszki Owczarczak i prezydent Aleksandry Dulkiewicz tytuły Honorowych Obywateli Gdańska. Podczas uroczystej sesji gdańskich rajców w Dworze Artusa laudację na cześć laureatów wygłosiła pisarka i dziennikarka Barbara Szczepuła-Ponikowska. W pięknych słowach zwracał się do bohaterów i uczestników dzisiejszego wydarzenia także dominikanin ojciec Ludwik Wiśniewski, wieloletni przyjaciel Kiszkisów, który tak jak oni zapisał się w naszej pamięci jako niestrudzony działacz opozycji demokratycznej. – Halina i Jurek są uosobieniem tego, co jest najpiękniejsze, najprawdziwsze i najgodniejsze w Gdańsku. Ogromnie się cieszę, że mogę to wyrazić publicznie i że wszyscy to dziś publicznie wyrażamy i dziękujemy. Wysoka Rado, niczego lepszego nie mogliście uczynić, jak obdarować tych dwoje honorem obywatelstwa miasta Gdańska – dziękował gdańskim radnym ociec Ludwik Wiśniewski. Prezydent Gdańska Aleksandra Dulkiewicz, że w biografiach laureatów bardzo silnie zapisały się Sierpień ’80 i Solidarność. Halina Winiarska-Kiszkis i Jerzy Kiszkis już w latach 70. prowadzili działalność opozycyjną, uczestnicząc w akcjach pomocy robotnikom. Podczas strajków sierpniowych byli w grupie aktorów Teatru Wybrzeże, którzy wspierali strajkujących stoczniowców, występując przed nimi w słynnej Sali BHP z utworami Mickiewicza, Słowackiego, Wyspiańskiego, Norwida, Baczyńskiego, Tuwima i Miłosza. Za działalność w Solidarności w stanie wojennym zostali internowani. – Gdyby nie ludzie tacy jak wy, którzy zawierzyli sile idei, to losy naszego kraju mogłyby potoczyć się zupełnie inaczej. To powód do wdzięczności, którą wyrażam dziś w imieniu wszystkich gdańszczanek i gdańszczan - powiedziała prezydent Aleksandra Dulkiewicz. – Dziękujemy bardzo za ten niezwykły zaszczyt, jaki nas dzisiaj spotyka. Przyjmujemy ten tytuł z wielką pokorą, ale nosić go będziemy z dumą, która nie pozwoli nam zapomnieć o herbertowskiej przestrodze Pana Cogito: „Strzeż się jednak dumy niepotrzebnej (...). Powtarzaj: zostałem powołany – czyż nie było lepszych”. Byli. Przypominać nam będą o tym głosy radnych, którzy głosowali przeciw. Za to chce im podziękować – to bardzo ważne, abyśmy nie nabrali zbyt wysokiego mniemania o sobie – dziękował radnym w imieniu obojga laureatów Jerzy Kiszkis. Dziękował też Bogu za Gdańsk, za to, że wspólnie z żoną wiele lat tamu zobaczyli w nim swoje miasto, i za to, że było ono dla nich nie tylko miastem wolności i solidarności, ale także miastem dojrzewania. 14.09.2020 / fot. Krzysztof Mystkowski / KFP

dodaj do koszyka wszystkie wyświetlone zdjęcia