Cykliczne projekcje połączone z dyskusjami z twórcami i krytykami od kilku lat sprawiają, że Sala Warszawa w Gdyńskim Centrum Filmowym wypełnia się po brzegi. W sobotę społeczność skupiona w Klubie Filmowym działającym przy tutejszej GSF obejrzała debiut fabularny Małgorzaty Imielskiej pt. „Wszystko dla mojej matki” – przejmującą opowieść o dorastaniu, osamotnieniu i walce nastolatki w realiach zakładu poprawczego. Film wraz z reżyserką i odtwórczynią głównej roli Zofią Domalik powrócił do tej sali po kilku miesiącach od premierowego pokazu prasowego podczas 44. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych. 16 września został przedstawiony jako jeden z trzech pierwszych obrazów ubiegających się o nagrodę Złote Lwy.
Małgorzata Imielska od dwudziestu lat zajmuje się tworzeniem uznanych dokumentów. Co skłoniło ją do zrobienia filmu fabularnego? – Dokument jest genialny, ale jednocześnie, kiedy robimy filmy trudne, dotykające intymności drugiego człowieka, dokument zmusza nas do pamiętania o pewnej odpowiedzialności za losy bohatera. O tym, co się z nim stanie później, kiedy skończymy film, kiedy będziemy go pokazywać. Dotarło do mnie, że dokument jednak w pewien sposób nie pozwala mi powiedzieć wszystkiego. Dlatego właśnie, żeby nie skrzywdzić, bo dotarłabym może zbyt głęboko, zbyt mocno. Nie wyobrażam sobie zrobienia takiej historii za pomocą środków dokumentalnych. Naznaczyłabym tę dziewczynę już do końca jej życia. Stąd pomysł na pierwszy film fabularny – wyjaśnia reżyserka. 29.02.2020 / fot. Anna Rezulak / KFP

dodaj do koszyka wszystkie wyświetlone zdjęcia