Tczew pożegnał dziś Kazimierza Piechowskiego, jednego z pierwszych więźniów politycznych obozu koncentracyjnego w Auschwitz (nr 918) i jednego z niewielu, którym udało się uciec z niemieckiej „fabryki śmierci”. Żołnierz Armii Krajowej, więzień okresu stalinowskiego, świadek historii, autor wstrząsających wspomnień obozowych i honorowy obywatel miasta odszedł 15 grudnia w wieku 98 lat. W ostatniej drodze legendarnemu uciekinierowi z Auschwitz towarzyszyli najbliżsi, przedstawiciele Instytutu Pamięci Narodowej, Pomorskiego Urzędu Wojewódzkiego, samorządów, służb mundurowych oraz Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu. - Zwyciężyć śmierć. Zwyciężyć śmierć w fabryce śmierci – mówił dziś w kościele pw. św. Józefa w Tczewie ks. Antoni Dunajski, nawiązując do słynnej ucieczki z Auschwitz. W liście odczytanym podczas uroczystości pożegnalnych hołd wielkiemu Polakowi i kustoszowi pamięci narodowej oddał szef MON Antoni Macierewicz. Po mszy urna z prochami Kazimierza Piechowskiego została złożona na cmentarzu parafialnym przy ul. Gdańskiej.
Kazimierz Piechowski urodził się w 1919 r. w miejscowości Rajkowy (gmina Pelplin). Od najmłodszych lat związany był z Tczewem. Tutaj rozpoczynał edukację i tu przed wojną działał w harcerstwie. Po klęsce kampanii wrześniowej został aresztowany, gdy próbował przedostać się na Słowację i dalej do polskiej armii we Francji. Niemcy więzili go w Baligrodzie, a także w więzieniach w Sanoku, przy Montelupich w Krakowie i w Wiśniczu Nowym, skąd 20 czerwca 1940 r. w drugim transporcie polskich więźniów politycznych trafił do Auschwitz. Po dwóch latach spędzonych w obozie podjął wraz z trzema towarzyszami niedoli udaną próbę ucieczki. Wyjechał z Fabryki śmierci samochodem komendanta przebrany w niemiecki mundur. Brawurowy plan został przygotowany w taki sposób, aby niemieckie dowództwo nie miało podstaw do zastosowania zasady odpowiedzialności zbiorowej wobec pozostałych więźniów. Po ucieczce z obozu Piechowski przyłączył się do oddziału AK dowodzonego przez Adama Kusza ps. „Garbaty”. W partyzantce spędził resztę wojny. Był dwukrotnie ranny. Po wojnie został aresztowany przez komunistyczne władze i skazany na 10 lat więzienia. Zwolnienia doczekał po siedmiu latach. Ukończył Politechnikę Gdańską. Napisał wspomnienia obozowe "Byłem numerem...". W 2015 r. został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Instytut Pamięci Narodowej przyznał mu nagrodą Kustosza Pamięci Narodowej. 22.12.2017 / fot. Krzysztof Mania / KFP

dodaj do koszyka wszystkie wyświetlone zdjęcia