Gdańscy naukowcy Karolina Aszyk i Zbigniew Treppa zbadali całun z Manoppello. Opierając się na analizie zjawiska wariantowości obrazu przekonują, że wizerunek widniejący na chuście nie mógł zostać wykonany przez człowieka, ani w czasach nowożytnych, ani tym bardziej w starożytności. Wyniki swoich badań przedstawiają w książce zatytułowanej „Ikona z Manoppello prototypem wizerunków Chrystusa”. Publikacja powstała w ramach programu badawczego Zakładu Semiotyki Obrazu i Technik Audio-Wizualnych w Instytucie Filozofii, Socjologii i Dziennikarstwa Uniwersytetu Gdańskiego.
Manoppello, włoska miejscowość położona w Apeninach Środkowych, w prowincji Pescara, przed kilkoma laty stało się głośne za sprawą niezwykłej relikwii przechowywanej od 1638 r. w tutejszym Sanctuario di Volto Santo. Oczy świata na Manoppello zwrócił niemiecki pisarz i dziennikarz Paul Badde ogłaszając na łamach swojej książki „Boskie Oblicze. Całun z Manoppello”, że relikwia jest chustą grobową Chrystusa. Publikacja ukazała się w 2006 r. Wtedy też po raz pierwszy sanktuarium odwiedził papież. Kościół oficjalnie nie wypowiada się na temat pochodzenia całunu. Kwestię badań i wniosków pozostawia naukowcom. Na tym polu dzieło naukowców z Uniwersytetu Gdańskiego jawi się jako ważny wkład w badania nad obrazami acheiropoietos - powstałymi w nadnaturalny, cudowny sposób.
Obraz z Manoppello posiada historycznie udokumentowany rodowód, pochodzący z czasów starożytnych. Karolina Aszyk i Zbigniew Treppa wykazali w swojej pracy, że stał się on prototypem wczesnochrześcijańskich wizerunków Chrystusa. - Nowością tych badań jest próba udowodnienia, że materiał, na którym widnieje twarz Chrystusa, jest bisiorem. Było to możliwe dzięki zastosowaniu specjalnej techniki oświetlania obiektu. Analiza fotografii o bardzo małym kącie padania światła, uwydatniającego najdrobniejsze szczegóły załamań i zagięć tkaniny, zdaje się sugerować, że chodzi o bisior, choć pewności nie ma, o czym skrzętnie informują gdańscy naukowcy. Biorą oni także pod uwagę możliwość wykorzystania lnu jako podłoża obrazu, ale zarówno w jednym, jak i drugim przypadku jedno pozostaje niepodważalne – nie ma innego racjonalnego wytłumaczenia sposobu utworzenia się obrazu aniżeli nadprzyrodzony – recenzuje publikację gdańskich naukowców prof. Witold Kawecki z Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, redemptorysta, ekspert w zakresie teologii moralnej. 16.01.2014 / fot. Mateusz Ochocki / KFP

dodaj do koszyka wszystkie wyświetlone zdjęcia