W jesiennej szacie wygląda najokazalej, dostarczając niezapomnianych wrażeń miłośnikom spacerów i malowniczych pejzaży. Za chwilę Park Oruński będzie jeszcze piękniejszy, i to nie tylko za sprawą jesiennych impresji. W jednym z najstarszych i największych gdańskich parków dobiegają końca prace rewitalizacyjne. Od kilku lat miejsce to odzyskuje świetność, jaką cieszyło się w XIX wieku, utrwaloną na kartach książki Hansa Reichowa, przedwojennego gdańskiego architekta i znawcy miejskich ogrodów. Z jego publikacji czerpią inspirację autorzy planów rewitalizacyjnych. Nieopodal dolnego stawu stoi już fontanna z charakterystycznym dużym kielichem, pojawiły się tutaj drewniane pomosty, nowe alejki, ławki, znakiem naszych czasów jest siłownia pod chmurką. Przybyło drzew i krzewów. W połowie listopada gotowy będzie amfiteatr z 263 miejscami dla widzów. Dawny blask odzyskuje także XIX-wieczna wozownia. Na rewitalizację terenów zielonych w Dolinie Potoku Oruńskiego miasto przeznaczyło ponad 6 milionów złotych.
Park Oruński, drugi co do wielkości w Gdańsku (po Parku Oliwskim), położony – niedaleko kanału Raduni przy ulicy Raduńskiej i Nowiny, otulony wzgórzami morenowymi, zajmuje ok. 11 hektarów. Pod względem stylu krajobrazowego należy do parków typu dworskiego z elementami (już nieistniejącymi) stylu geometrycznego w części botanicznej. Jego początki sięgają XVII wieku, kiedy to na terenach tych zbudowany został dworek myśliwski, a następnie założono park ze stawami, strumieniami, wodospadami, punktami widokowymi i okazami roślin.  W kolejnym stuleciu powstał ogród botaniczny. Na początku XIX wieku podczas oblężenia Gdańska przez wojska napoleońskie park uległ całkowitemu zniszczeniu. Majątek zlicytowano. Nabył go kupiec Fryderyk Hoene, który odrestaurował dwór i odnowił park. Ostatnią właścicielką posiadłości była jego córka Emilia Hoene, która w 1918 r. przekazała park miastu. Władze Gdańska wspaniale wykorzystały ten nabytek, urządzając bardzo popularny wśród przedwojennych gdańszczan teren rozrywek i rekreacji. Dziś miejsce to wraca do formy i funkcji z okresu międzywojennego. Obiekt wpisany jest do rejestru zabytków. 20.10.2017 / fot. Krzysztof Mystkowski / KFP

dodaj do koszyka wszystkie wyświetlone zdjęcia