Żarty się skończyły. Powraca Festiwal Dobrego Humoru. Z kultowym rejsem po zatoce, barwną paradą, okrągłym stołem satyryków, kręcącym nimi Krzysztofem Skibą i nieodłącznym Błękitnym Melonikiem Charliego. Droga do nagrody głównej ogólnopolskiego przeglądu produkcji rozrywkowych będzie prowadziła po błękitnym dywanie. Jak długim, dowiemy się z turbulencji prasowej. Po dwuletniej przerwie, w czerwcu, Gdańsk na powrót ma być miastem pełnym roześmianych twarzy i „uśmiechogennych” wydarzeń artystycznych. Marek Łochwicki i Maciej Kraszewski ogłosili światu tę radosną nowinę na Gali Stowarzyszania Polskich Artystów Karykatury w warszawskim Teatrze Rampa. Powód mieli dobry. Łochwicki, producent filmowy i telewizyjny, dostał od SPAK dużego Eryka, nagrodę za matkowanie i ojcowanie festiwalowi od pierwszej do trzynastej edycji. Nomen omen, po tej ostatniej, pozbawionej wielkich wydarzeń, nastał rok 2013, w którym uśmiech całkiem zszedł Gdańskowi z twarzy. Rok bez festiwalu miał jedną zaletę - pobudził do działania kilkoro szaleńców, którym nadmiar poważnych min doskwiera nie tylko ze względów zawodowych. Zbuntowała się ich natura.
Główny ciężar organizacji festiwalu od zasłużonego na tym polu Video Studio Gdańsk przejął Impresariat Artystyczny BEKA, jak nazwa wskazuje – twór rozrywkowy, podatny na toczenie. Maciej Kraszewski został uśmiechniętym dyrektorem artystycznym. Satyryk i scenarzysta, a w pierwszym rzędzie wielokrotny laureat Festiwalu Dobrego Humoru, debiutując w nowej roli na gali w Rampie złożył na ręce i głowy koleżeństwa satyryków wielomilionowe zamówienie. Nie chodzi o kasę, lecz o rodaków. - Życzeniem producentów festiwalu jest, żeby ludzie zajmujący się poprawianiem naszych humorów zastanowili się, jak Polaków pogodzić. Bo nigdy tak wiele nas nie dzieliło. Jak zasypać te sztucznie wykreowane podziały i takoż podtrzymywane w narodzie? Jeśli nie my, to kto miałby się tym zająć? Czekamy na pomysły, od których rodacy zaczną wreszcie zdrowo śmiać się z siebie – wprowadza nas w tematykę festiwalową Maciej Kraszewski. Gdańszczanin nie robi spotkania towarzyskiego dla znajomych. Chce uczynić z festiwalu show, które łączyć będzie klasykę gatunku ze świeżością nowych pomysłów. Także po to, żeby uśmiechnięty Gdańsk mógł zagościć na antenie telewizji ogólnopolskiej. Dwuletnie plany festiwalowe uwzględniają postęp, jaki dokonał się w środkach masowego przekazu pozytywnej energii. Jakością dowcipu internetowego gdańskie wydarzenie nie może równać się dziś z blogiem motoryzacyjnym festiwalhumoru.pl, który tu i ówdzie polecany jest jako strona festiwalowa, ale mamy zapewnienie, że dobry humor z Gdańska złapie się w sieć. - Po latach odkrywamy, iż setki, a nawet tysiące przychylnych festiwalowi recenzji nie przeszło digitalizacji. Cyfrowe archiwum powstaje tak naprawdę od niedawna – dodaje dyrektor Kraszewski.
Pytany o festiwalowe nowości, satyryk chętnie opowiada o zaproponowanej przez siebie formule uhonorowania twórców, którzy wnieśli do polskiej rozrywki nieśmiertelne wartości. Wydarzeniem tym chciałby przyciągnąć uwagę widzów telewizji ogólnopolskiej. - Chodzi o osobowości kojarzone z twórczością wywołującą uśmiech. Akademia Dobrego Humoru, bo pod taką nazwą roboczą ów pomysł trafił do scenariusza, będzie miała uszy i oczy szeroko otwarte. Nie tylko na satyrę. Powodem naszego zachwytu może być np. niezapomniany temat muzyczny – wyjaśnia pomysłodawca. I od razu wskazuje postać Jerzego „Dudusia” Matuszkiewicza, saksofonisty, jazzmana, kompozytora muzyki do filmów i seriali. Jego muzyczne ilustracje zna cała Polska. A nazwisko twórcy? „Czterdziestolatek”, „Stawka większa niż życie”, „Janosik”, „Wojna domowa”, „Przygody psa Cywila”... Co do tytułowego humoru, to warto też wiedzieć, że w „Podróży za jeden uśmiech” grało „Dudusiów” dwóch. 14.01.2014 / fot. Marcin Kmieciński / Studio69 / KFP

dodaj do koszyka wszystkie wyświetlone zdjęcia