2 stycznia 1952 roku pierwszy pociąg elektryczny wyruszył z Gdańska Głównego do Sopotu. Niespełna 10 miesięcy wcześniej kolej podmiejska w Trójmieście świętowała uruchomienie regularnej linii elektrycznej z centrum Gdańska do Nowego Portu. Co ciekawe, początki dzisiejszej SKM-ki sięgały Berlina, skąd w ramach reparacji wojennych przyjechało do nas ponad 180 tzw. Modraków, jak nazywano składy kursujące po Trójmieście w latach 1950-76. „W stosunku do pociągów używanych w Berlinie, w wagonach, które trafiły do Gdańska zmieniono system poboru prądu z sieci. Berlińska S-Bahn oraz metro do dzisiaj korzystają z systemu zasilania tzw. trzecią szyną biegnącą wzdłuż torów, natomiast w projekcie kolei elektrycznej dla Gdańska przyjęto, że pociągi będą zasilane napowietrzną siecią trakcyjną, w której po 15-20 latach eksploatacji zmieni się napięcie z 800 V prądu stałego, które obowiązywało w Berlinie, na standard PKP wdrożony w węźle warszawskim i niektórych kolejach Europy jeszcze przed wojną - 3kV prądu stałego, do czego od razu dostosowano izolację sieci trakcyjnej oraz niektóre elementy podstacji zasilających. Berlińskie wagony miały po tym czasie ulec likwidacji. Oprócz systemu odbierania prądu, w latach 50. wymieniano jeszcze małe reflektory na standardowe PKP. W sumie udało się odbudować 80 elektrycznych zespołów trakcyjnych” - czytamy w artykule „Historia i dzień dzisiejszy Szybkiej Kolei Miejskiej w Trójmieście” opublikowanym na stronie internetowej przewoźnika.
Pociągi elektryczne w relacji Gdańsk – Sopot na odcinku od stacji Wrzeszcz poruszały się początkowo po linii jednotorowej. 15 maja 1952 r. drugi tor sięgał stacji Oliwa, a od 22 czerwca ruch na całej ówczesnej linii odbywał się po dwóch torach. Ze względu na opóźnienia w dostawach brytyjskiego wyposażenia podstacji elektrycznych, do 1953 r. odcinek ten zasilany był z wykorzystaniem podstacji przeznaczonej dla gdańskich tramwajów. Do Gdyni Głównej linię SKM przedłużono 22 lipca 1953 r., przy czym do 1 maja 1954 r. na odcinku od stacji Orłowo dostępny był tylko jeden tor. W 1953 r. powstał również budynek elektrowozowni w Gdyni-Chyloni, jednak elektryfikacja prowadzących do niej torów nastąpiła dopiero dwa lata później (manewrowanie odbywało się z wykorzystaniem lokomotywy parowej). W 1956 r. SKM-ka dotarła do Wejherowa. 2.01.2017 / fot. KFP

dodaj do koszyka wszystkie wyświetlone zdjęcia