30 kwietnia nastąpi wielkie otwarcie gdańskiego Żurawia. Po ponadtrzyletniej przerwie spowodowanej remontem, modernizacją i pracami nad nową wystawą stałą ponownie przekroczymy próg XV-wiecznego dźwigu portowego. Najbardziej charakterystyczny zabytek architektury dawnego Gdańska – oddział Narodowego Muzeum Morskiego – przeszedł w tym czasie istną metamorfozę.
Odrestaurowane i oczyszczone ceglane elewacje, dach pokryty w całości nową, ceramiczną dachówką, jaśniejszy, brązowy kolor drewnianej części Żurawia (wyciągu), wyraźnie kontrastujący z niemal czarną barwą sprzed remontu – te zmiany widać gołym okiem. Zewnętrznej renowacji Żurawia towarzyszył kompleksowy remont i modernizacja wnętrza. Wszystkie żelbetowe stropy i schody pochodzące z lat 60. XX wieku zostały zastąpione nowymi konstrukcjami spełniającymi współczesne normy techniczne. Zabytek przeszedł kompleksową wymianę instalacji, także teletechnicznych obejmujących m.in. systemy przeciwpożarowe, alarmowe i monitorujące. – Dzięki tej modernizacji Żuraw jest przystosowany do wymagań technicznych nowej wystawy stałej, o wiele bardziej innowacyjnej niż wcześniejsza ekspozycja – zapewnia zastępca dyrektora muzeum Szymon Kulas.
W czwartkowe przedpołudnie w Żurawiu odbyło się szkolenie dla pracowników muzeum z obsługi nowego systemu przeciwpożarowego. Z dysz zamontowanych na drugiej kondygnacji drewnianej części dźwigu wyrzucona została mgła wodna. Zainicjowany ręcznie pokaz działania tzw. stałego urządzenia gaśniczego mgłowego niskociśnieniowego stanowił swoistą lekcję na temat nowoczesnych technologii przeciwpożarowych. SUGM są szczególnym rodzajem instalacji gaśniczych zraszaczowych, w których dysze generują prądy gaśnicze o wielkości kropli poniżej 1000 mikrometrów. – Mgła wodna jest najskuteczniejszym systemem gaszenia pożaru. Woda ma swoje ograniczenia, mgła wodna niweluje błędy i negatywne skutki wywoływane przez wodę. W Żurawiu nie ma zbiornika na wodę, jest pompownia, do tego 140 dysz i rury ze stali nierdzewnej. Poprzednio były tu otwarte zraszacze obsługiwane ręcznie, bez systemu, bez automatyki. Dziś wszystko wpięte jest w system sygnalizacji pożaru. Sygnalizacja wykrywa pożar. Jeżeli obsługa nie zareaguje, a dym dojdzie do drugiej czujki – drugiego obwodu – to sygnał przekazywany jest do zestawu pompowego w piwnicy i uruchamia się tzw. scenariusz pożarowy – mówi Piotr Gudalewski, dyrektor firmy PHT Supon ze Straszyna specjalizującej się we wdrażaniu nowoczesnych rozwiązań z zakresu prewencji pożarowej. – Nasz system zużywa przykładowo jedno wiadro wody na pomieszczenie, podczas gdy system tradycyjny wyrzuca od 10 do 20 wiader. Taka jest różnica. Skuteczność mgły jest znacznie większa, bo ciepło jest u góry, a 70 proc. wody z tradycyjnego systemu spada na ziemię – nie trafia do źródła pożaru. Kiedy podajemy wodę rozpyloną, ograniczamy tlen i rozrzedzamy dym, który zawiera węgiel i może się zapalić – dodaje ekspert z firmy Supon. 11.04.2024 / fot. Paweł Marcinko / KFP

dodaj do koszyka wszystkie wyświetlone zdjęcia