Prawie sześć rund wytrwał Andrzej Gołota w pojedynku wagi ciężkiej i historycznej z Przemysławem Saletą. Padł ze zmęczenia. Miał w rękach niemal wszystkie atuty i serce do walki. Za Gołotą była publiczność w Ergo Arenie. Zawsze cieszył się większą sympatią rodaków niż jego rywal. Po czwartej i piątej rundzie trener Andrzej Gmitruk krzepił naszego gladiatora światowych ringów słowami „on już nie ma siły”. Podawał mu Saletę na tacy: „lekkie ciosy na górę i...”. - I jak zwykle zawiodła Andrzeja głowa. Zawziął się, postawił na totalny boks i zabrakło mu paliwa – obrazowo opisywał tę porażkę redaktor Janusz Pindera. Bo pierwsza wieść z Ergo Areny głosiła, że Gołota przegrał. Że znowu zawiódł. To było najważniejsze. Kilka chwil po tym jak już przestały przemawiać pięści, do głosu doszli ludzie. Ulubieniec publiczności nie znajdował słów na swoją obronę, był bezradny jak dziecko. - Wygrał. Co zrobić? - szukał w sobie odpowiedzi. - I za to również nie da się go nie kochać – komentowała Iwona Guzowska. Wystąpienie Salety zmieniło krajobraz po bitwie. Wygrał tę bokserską noc tym, co miał do powiedzenia kibicom Gołoty. - Andrzej był i jest numerem 1 w wadze ciężkiej. Wynik dzisiejszej walki tego nie zmieni – okazał wielki szacunek rywalowi. Dziękował Marioli i Andrzejowi Gołotom za to, że zgodzili się na ten pojedynek 45-latków. Na pytanie „Czy to już koniec?” był przygotowany: „Nie ma w Polsce więcej pięściarzy 45-letnich w wadze ciężkiej. Czyli w sumie koniec (…) Mamo, już nie musisz się denerwować.”. - Przemek nigdy nie boksował lepiej. Wygrał jako sportowiec i jako człowiek – oceniła Iwona Guzowska. - Od dziś jestem fanem Przemka Salety – wtórował byłej mistrzyni świata Matusz Masternak, nasz mistrz Europy i przyszły mistrz globu. Gołotę dziennikarze wypytywali o koniec kariery bokserskiej bardziej z przyzwyczajenia i obowiązku niż z ciekawości. Bo Gołota jest najciekawszy wtedy, kiedy wszystkich zaskakuje. 23.02.2013 r. / fot. Krzysztof Mystkowski / KFP

dodaj do koszyka wszystkie wyświetlone zdjęcia