Ważne wydarzenia filmowe są obok wielkich produkcji muzycznych jednym ze znaków firmowych festiwalu Solidarity of Arts. Na dorobek siedmiu festiwalowych edycji składają się m.in. premiery tak głośnych obrazów jak „Wałęsa. Człowiek z Nadziei” Andrzeja Wajdy (2014 r.), „Mundial. Gra o wszystko” Michała Bielawskiego (2012 r.) i „Dzieci Ireny Sendlerowej” Johna Kenta Harrisona (2009 r.). W tym roku nie ma premierowej odsłony. Organizatorzy SofA proponują nam cykl pokazów i debat nawiązujących do 20. rocznicy śmierci Krzysztofa Kieślowskiego. Daty od początku pełnią kluczową rolę w tym przedsięwzięciu (m.in. 70. rocznica wybuchu II wojny światowej i 30-lecie powstania Solidarności).
W cyklu „Podwójne życie Kieślowskiego” (13, 17 i 18 sierpnia), którego gospodarzem jest Europejskie Centrum Solidarności, uwaga widzów skupia się na dwóch aspektach twórczego rozdwojenia. Pierwszym jest podział na kino dokumentalne i fabularne, drugim - rozdwojenie na kino polskie i wyjście reżysera za granicę. Kieślowski rozpoczynał od dokumentu, by z czasem sięgnąć do fabuły, wprowadzając do niej jednak techniki z filmu dokumentalnego. Pod koniec kariery odszedł zarówno od języka dokumentu, jak i od jego założeń tak daleko, że ostatnie jego filmy można by nawet nazwać antytezą filmu dokumentalnego. W sobotę mogliśmy zobaczyć pierwsze duże dokonania fabularne reżysera: „Spokój” (1976 r., premiera: 1980 r.) i „Amatora” (1979 r.). Szczególnym punktem programu był multimedialny wykład Jerzego Stuhra, który w prezentowanych dziś obrazach zagrał główne role. - Gdybyśmy przeanalizowali drogę Kieślowskiego od dokumentu do fabuły, to w „Amatorze” możemy jeszcze znaleźć ostatnie ślady techniki dokumentalnej. Było ich bardzo dużo w filmie „Spokój”, mnóstwo w „Bliźnie”, a tu pozostał nocny portier nawiązujący do pana Osucha ze słynnego dokumentu „Z punktu widzenia nocnego portiera” - uważa Jerzy Stuhr, odtwórca roli Filipa Mosza. Za kreację w „Amatorze” został nagrodzony na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku. – Ta nagroda otworzyła mi drzwi poza Polskę – podkreśla wybitny aktor i reżyser. Stuhr wielokrotnie współpracował z Kieślowskim - w twórczości reżyserskiej inspirował się jego dziełami. Mistrzowi zadedykował swoje „Historie miłosne”, w których tak jak on sięga po moralitet. Wykorzystał również zarzucony scenariusz Kieślowskiego, tworząc film „Duże zwierzę”.
17 sierpnia w cyklu „Podwójne życie Kieślowskiego” (ECS, godz. 16) zobaczymy filmy dokumentalne „Pierwsza Miłość” (1974 r.), „Z punktu widzenia nocnego portiera” (1977 r.), „Szpital” (1977 r.) i „Gadające głowy” (1980 r.) oraz obraz fabularny pt. „Przypadek” (1981 r.). O godz. 18 rozpocznie się debata z udziałem reżysera, scenarzysty i aktora Krzysztofa Wierzbickiego, dokumentalisty Marcela Łozińskiego oraz operatora filmowego Witolda Stoka. 13.08.2016 / fot. Krzysztof Mystkowski / KFP

dodaj do koszyka wszystkie wyświetlone zdjęcia