Galeria Starych Zabawek przeprowadziła się na ul. Piwną 19/21. Przy Ogarnej, gdzie na 36 metrach kwadratowych bohaterowie naszego dzieciństwa mieszkali od września 2011 r., było im i ciasno, i trochę smutno. Jak w starym, małym pudełku, do którego z rzadka się zagląda. Teraz mają przestrzeń (76 m kw.), w której możliwe są niczym nieskrępowane podróże w czasie. Wystarczy wejść do świata 2,5 tysiąca zabawek i odnaleźć siebie sprzed lat. Wszystkie są polskie. Urodziły się w latach 1920-89. - Niektóre z nich można zobaczyć już tylko u nas – mówi Bernadeta Szymańska, która wraz z mężem Wojciechem stworzyła Galerię Starych Zabawek. Na ich widok odżywają wspomnienia. „Taki miałem”, „Moja lalka!”, „Taki sam wóz (strażacki – przyp. red.) dostałem na 7. urodziny” - pokazując zabawki goście galerii rozmawiają sami ze sobą. Każdy dział naszego dzieciństwa ma tu swoje miejsce i gablotę. Są przy Piwnej zabawki blaszane (w tym mechaniczne), drewniane i plastikowe; są tutaj trociniaki i pluszaki; razem trzymają się lalki. Państwo Szymańscy zapraszają nas do małego kina z bajkami, nad którym wisi oryginalny neon dawnego kina „Zawisza” - ładny kawałek wspomnień dzieciaków z Wrzeszcza. - Ocalony w ostatniej chwili. Wyrwałem go z wózka, którym jechał na złomowisko – z dumą mówi Wojciech Szymański. Bo też w istocie zabawki nie dzielą się tutaj na mechaniczne, drewniane i plastikowe, czy też zwyczajnie na lalki i misie. To są marzenia - długo oczekiwane, ocalone, poszukiwane, czasem niespełnione. A nawet niewręczone, jak nakręcany kot Filutek. - Ofiarodawca miał go po cioci. Kot był przeznaczony dla niego, ale niedoszły właściciel dowiedział się o tym wiele lat później, już jako dorosłe dziecko. Odziedziczył po cioci mieszkanie i kiedy robił w nim porządki, w ręce wpadł mu elegancko opakowany kartonik z kartką, która wskazywała adresata. W środku był pachnący nowością Filutek z 1958 r. Jakże inna jest historia wyprodukowanego w Przemyślu w czasach II wojny światowej samolotu, który po nakręceniu sypie iskrami. Szczęśliwie udało mu się dolecieć do muzeum Bernadety i Wojciecha Szymańskich. Zdążył wystartować z przemyskiej Minerwy, zanim na fabrykę zabawek spadły bomby z prawdziwych samolotów. To było w 1942 r. Unikatem w gdańskiej kolekcji jest także kombajn wyprodukowany w latach 50. przez Częstochowskie Zakłady Zabawkarskie. Te same, z których wyjeżdżały duże fiaty „na kabelek”, zasilane płaską baterią. Państwo Szymańscy wiedzą o istnieniu jedynie trzech takich kombajnów. Dwa są w muzeach, a jeden w prywatnej kolekcji. - Seria maszyn rolniczych trwała krótko, bo zabawki miały bardzo dużo detali, które lubiły się psuć – wspominała po latach w rozmowie z naszymi muzealnikami b. pracownica CZZ, której specjalnością było zakładanie opon. - Tego kombajnu szukaliśmy w całej Polsce przez pięć lat. Dziesiątki ogłoszeń pozostawały bez odpowiedzi. W końcu udało się kupić maszynę na pchlim targu na Kole w Warszawie. Co ciekawe, do stolicy wywiózł zabawkę kolekcjoner z Gdańska. Okazało się, że przez wiele lat kombajn stał na strychu w domu na Morenie, bardzo blisko naszego miejsca zamieszkania – opowiada historię zabawek Bernadeta Szymańska. Warto posłuchać. I powspominać. Od wtorku do niedzieli, od godz. 11 do 18. Ulica Piwna 19/21 w Gdańsku. 12.02.2013 / fot. Krzysztof Mystkowski / KFP

dodaj do koszyka wszystkie wyświetlone zdjęcia