- To prawda, że wolę uwieczniać kobiety - są bardziej "dekoracyjne", piękne, a ja kocham piękno. Mężczyźni, chociaż zwracają na siebie uwagę, mniej mnie fascynują. Najważniejszy jest jednak dla mnie barok - dokładnie neobarok - i to on jest głównym motywem fotokompozycji, a nie kobieta. Staram się połączyć w harmonijną całość to, co było, z tym, co jest. Kreuję własne zainscenizowane i przetworzone kompozycje, które składają się z wielu różnorodnych fragmentów fotografii. Po połączeniu tworzą one obrazy na pograniczu malarstwa, grafiki i fotografii - mówi Krystyna „Serafina” Andryszkiewicz. Barokowe kolaże znanej trójmiejskiej fotografki możemy podziwiać przez kilkanaście najbliższych dni w głównym foyer Filharmonii Bałtyckiej. Wystawa „Prześwity” stanowi podsumowanie 10 lat pracy artystki. Jej fotoobrazy nazywane serafinami powstają długimi miesiącami. Uwagę widza przykuwają barokowe, pełne detali kompozycje, w których centrum pojawiają się wyidealizowane kobiety. Wśród portretowanych pań można wypatrzyć znane i lubiane artystki. Andryszkiewicz pozowały m.in. aktorki Katarzyna Figura i Beata Poźniak oraz, wokalistka jazzowa Grażyna Auguścik. - Nie wybrałam ich ze względu na znane nazwiska. Po prostu coś urzekło mnie w ich wyglądzie, sposobie bycia. Gdy zobaczyłam Katarzynę Figurę grającą Elżbietę I Tudor w spektaklu „Maria Stuart”, od razu poczułam, że ona jest z moich fantazji i że muszę ją mieć. Zaproponowałam jej sesję fotograficzną. Zgodziła się - wspomina Krystyna Andryszkiewicz. Fografuje od 1970 roku. Przez lata zajmowała się fotografią użytkową - reklamową, portretową, reportażową. Brała udział w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych i indywidualnych. Otrzymała wiele nagród i wyróżnień, m.in. złoty i srebrny medal GTF, Nagrodę Artystyczną im. S. Wyspiańskiego II stopnia, Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska, Cyberfoto.
W jej "Prześwitach" odnajdujemy coś więcej niż tylko niepokojący urok barkowego konceptu, pomysłu organizującego całość kompozycji w opalizującą wielością znaczeń, wyrafinowaną formalnie, misternie budowaną strukturę, której centrum stanowi zazwyczaj wizerunek zastygłej w bezruchu, teatralnie upozowanej, wyidealizowanej postaci kobiecej. Bohaterki kolejnych cykli („Motyle”, „Tancerki”) łączą bowiem w sobie idealną harmonię kształtów, pewien walor duchowego, nieziemskiego piękna z ledwie uchwytną nutą słodkiego rozleniwienia, sennej zmysłowości, tak jakby same napawały się swą urodą, zafascynowane niemal przejrzystym ciałem, pozbawionym znamion biologicznej cielesności - napisała Małgorzata Dorna-Wendrychowska w tekście do katalogu wystawy. Prace Krystyn Andryszkiewicz prezentowane będą w Filharmonii Bałtyckiej do 28 października. 11.10.2016 / fot. Krzysztof Mystkowski / KFP

dodaj do koszyka wszystkie wyświetlone zdjęcia