Długie Ogrody były w sobotnią noc scenerią zdarzeń niezwykłych. Z ruin budynku dawnej rzeźni przy ul. Na Stępce dobiegało ciche wołanie o pomoc, w wodzie kanału wypływającego z Nowej Motławy przeglądał się świetlisty most widmo, zaś ruiny ceglanego muru przy skrzyżowaniu ul. Długie Ogrody z ul. Krowoderską zamieniły się w „Zielnik czarownic”. Osobliwością w tym otoczeniu mógł wydawać się nagi Polinezyjczyk pochłaniający talerz pełen owoców morza. Wybrał sobie miejsce na ścianie budynku przy ul. Angielska Grobla 7a. W sobotni wieczór bohater instalacji wideo prezentowanej nad Motławą przez Nowozelandkę Rachael Rakena miał u nas ciepło. Aura była też sprzymierzeńcem licznych gości 5. Festiwalu NARRACJE, który na trzy listopadowe wieczory zawładnął przestrzenią miejską Długich Ogrodów, Ołowianki i Wyspy Spichrzów. Jak co roku, w sobotę działania artystyczne miały najwięcej widzów. - Duże wrażenie zrobiła na mnie „katastrofa” Katarzyny Malejki i Tomasza Wlaźlaka, instalacja wkomponowana w scenerię zniszczonego pożarem budynku dyrekcji dawnej rzeźni na Angielskiej Grobli. Zdumiewa minimalizm środków, przy pomocy których autorom udało się ukazać głębię i dramatyczny charakter tego miejsca. Swojskością zaś zachwycać może przestrzeń mieszkalna zaaranżowana przez Aleksandrę Ciapkę i Filipa Ignatowicza w wiacie śmietnika na ul. Krowodarskiej. Siłą tej instalacja jest zarówno bezpośrednie nawiązanie do korzeni dzielnicy zapomnianej, pełnej pustostanów i ruin, jak również ciekawe zestawienie przestrzeni publicznej i prywatnej - dzieli się festiwalowymi wrażeniami Katarzyna Swinarska. Sopocka artystka, jako twórca uczestniczy w Narracjach po raz pierwszy. Od sierpnia przygotowywała wspólnie z Grażyną Rigall, również absolwentką wydziału malarstwa gdańskiej ASP, wspomniany na wstępnie „Zielnik czarownic”. Autorki, zainspirowane magią ogrodów i targowiska, które niegdyś znajdowały się w rejonie ulicy Długie Ogrody, do swojego zielnika dodały wątek prześladowań i egzekucji zielarek uchodzących w dawnych wiekach za czarownice. Jak podkreśla Katarzyna Swinarska, Gdańsk nie był pod tym względem miejscem wyjątkowym. - Ostatnią gdańską czarownicę – Annę Krüger – mieszkańcy spalili w 1659 roku na Targu Drzewnym – przypomina. Z połączenia świata kobiet dbających o domową kuchnię i zdrowie bliskich ze świtem lęków przed tym, co nieznane i niezbadane, jakie towarzyszyły naszym przodkom, powstała praca przepełniona inicjałami i obrazami ziół, dźwiękami, a także zapachem. - Co tak pachnie? Gotujemy w kociołku napar imbirowo-tymiankowy z dodatkiem goździków. Częstujemy nim naszych gości – wyjaśniają autorki. - Niektórzy pytają nas, czy ten zielnik musi tak wyć - śmieje się Katarzyna Swinarska. Musi, bo ważna w tym dziele jest ekspresja. Głosu alfabetycznemu poradnikowi przypominającemu o sile ziołolecznictwa użyczyła sopranistka Magdaleny Gruszczyńska. 16.11.2013 / fot. Mateusz Ochocki / KFP i Dariusz Łazarski / KFP

dodaj do koszyka wszystkie wyświetlone zdjęcia