Po dwóch i pół roku od wmurowania kamienia węgielnego w Tczewie oficjalnie otwarte zostało Centrum Konserwacji Wraków Statków z Magazynem Studyjnym. Placówka Narodowego Muzeum Morskiego w Gdańsku jest jedynym takim miejscem w skali kraju. 2 lipca po raz pierwszy będą mogli odwiedzić je turyści. Nietypowe muzeum znajduje się na obrzeżach tczewskiego Starego Miasta, obok Muzeum Wisły. Na gości czekają nie tylko „skarby” polskiego żeglarstwa. Zwiedzający mają tutaj możliwość poznania technik budowy dawnych jednostek pływających oraz podejrzenia przy pracy muzealnych konserwatorów.
Budowa CKWS kosztowała ponad 22 mln. 85 proc tej kwoty stanowiły środki Norweskiego Mechanizmu Finansowego. Partnerami projektu są Norweskie Muzeum Morskie w Oslo i Muzeum Historii Kultury – Uniwersytet w Oslo. - Z pracownikami tej pierwszej instytucji wymienialiśmy doświadczenia i dobre praktyki w zakresie konserwacji mokrego, archeologicznego drewna. Współpraca z muzeum uniwersyteckim dotyczyła w największej mierze digitalizacji zabytków – mówi Szymon Kulas, zastępca dyrektora Narodowego Muzeum Morskiego w Gdańsku i kierownik projektu budowy CKWS. Nieprzypadkowo zbudowani je w Tczewie. - To właśnie tutaj po I wojnie światowej powstała pierwsza Szkoła Morska, tu planowano budowę portu morskiego. W miejscu, gdzie dziś wznoszą się mury nowego oddziału, mieściła się muzealna pracownia konserwatorska. Nasi specjaliści pracowali wówczas w trudnych warunkach, wewnątrz dawnych warsztatów przyfabrycznych. Dzięki funduszom norweskim możliwe stało się zrealizowanie centrum o najwyższych standardach. Otwierając CKWS, otwieramy nowy rozdział w historii naszej instytucji i urzeczywistniamy jedno z naszych wspólnych muzealnych marzeń o miejscu, którego próżno szukać w Polsce, a niełatwo też znaleźć w Europie – podkreśla dyrektor NMM Jerzy Litwin.
Centrum Konserwacji Wraków Statków swoją formą łączy historyczny, przemysłowy kontekst sąsiednich XIX-wiecznych budynków z nowoczesną architekturą. Nowy oddział Narodowego Muzeum Morskiego zaprojektowała gdańska spółka Forma Architekci. Wykonawcą inwestycji była firma Skanska SA. Budynek stanowią dwie przenikające się bryły, które swoim kształtem odzwierciedlają wewnętrzny podział na dwie podstawowe części: Pracownię Konserwacji i Magazyn Studyjny, połączone pionem komunikacyjnym. – To miejsce spełnia zasadę otwartości, czyli uczestnictwa zwiedzających w codziennych pracach muzeum. Budynek zaprojektowany i wykonany został z poszanowaniem środowiska naturalnego. Sprzyjały temu dobór odpowiednich materiałów oraz zastosowanie odnawialnych źródeł energii, m.in. układu elastycznych ogniw fotowoltaicznych na dachu – mówi Anita Bober, główny specjalista ds. inwestycji i remontów w Narodowym Muzeum Morskim w Gdańsku. Jedną z podstawowych przestrzeni CKWS jest przystosowany do zwiedzania magazyn studyjny, w którym wybrane zabytki prezentowane są przy użyciu konstrukcji z systemem elektrycznych wciągarek łańcuchowych. Zobaczymy tutaj zabytki wydobyte z wraków eksplorowanych przez Dział Badań Podwodnych NMM, m.in. szesnastometrową stępkę, nadstępkę, fragment burty, kotwicę oraz część ładunku z XV-wiecznego wraka zwanego miedziowcem. Imponujące wrażenie robi ściana magazynu z kolekcją dłubanek, łodzi i kajaków ze zbiorów muzealnych. W magazynie eksponowane są też zabytkowe jachty: "Opty", na którym Leonid Teliga opłynął jako pierwszy Polak kulę ziemską, "Dal" - pierwszy polski jacht, którym Andrzej Bohomolec, Jerzy Świechowski i Jan Witkowski popłynęli do Stanów Zjednoczonych i spawana "Kumka IV" - zabytek polskiej myśli technicznej. Konserwację zabytkowych jachtów i doprowadzenie ich od wyglądu z lat świetności zajmowała się pucka firma ComplexJacht Sebastian Kulling. Przy zabytkach znajdują się krótkie opisy. Poprzez aplikacje mobilne i ustawione stanowiska komputerowe będzie można dowiedzieć się więcej o miejscu znalezienia zabytku oraz jego historii i budowie. Centrum Konserwacji Wraków Statków jest instytucją edukacyjną. - Takiej oferty edukacyjnej nie ma żadne muzeum w Polsce. Tylko tu nasi goście dowiedzą się, jak wygląda praca archeologa podwodnego i jaką drogę pokonują eksponaty z dna morskiego do muzealnej gabloty. Długo opracowywaliśmy scenariusze zajęć, zastanawialiśmy się, jak dopasować lekcje muzealne do charakteru instytucji. Z myślą o najmłodszych gościach w budynku powstały interaktywne stanowiska edukacyjne – opowiada Przemysław Węgrzyn, zastępca kierownika Działu Edukacji NMM. 13.06.2016 / fot. Krzysztof Mystkowski / KFP

dodaj do koszyka wszystkie wyświetlone zdjęcia