„Coppélia”, XIX-wieczne dzieło Léo Delibesa zaliczane do baletowej klasyki, od początku cieszyło się dużą popularnością. Ówczesna publiczność doceniła nie tylko warstwy muzyczną i choreograficzną, ale również samo libretto, oparte na opowiadaniach E. T. A. Hoffmanna. Za literackim pierwowzorem „Coppélia, czyli Dziewczyna o szklanych oczach” oddawała ówczesną fascynację techniką, ale też spirytyzmem i magnetyzmem. Współczesna wiedza o świecie pozwala nam te wątki traktować z większym dystansem, jednak sama fabuła baletu Delibesa pozostała interesująca, o czym mogła przekonać się w sobotę publiczność premierowego spektaklu z choreografią duńskiego artysty Johana Kobborga. „Coppélia” to historia młodzieńczej miłości wystawionej na próbę, osadzona w środowisku małomiasteczkowym, i tak odczytywana stanowi zabawną, może trochę naiwną opowieść dla młodszej i starszej publiczności. Dzieło w interpretacji Kobborga, co podkreśla dyrektor Opery Bałtyckiej Romuald Wicza-Pokojski, to nostalgiczna opowieść o tęsknocie i trudnym doświadczeniu straty (w warstwie wizualnej przywołuje na myśl obrazy Chagalla). Balet dostosowany przez Kobborga do percepcji współczesnego widza nie tylko może bawić, ale również zachęca do refleksji. 8.04.2024 / fot. Krzysztof Mystkowski / KFP

dodaj do koszyka wszystkie wyświetlone zdjęcia