Trójmiejscy mistrzowie świata w windsurfingowej klasie RS:X mają za sobą pierwsze zgrupowanie przedolimpijskie w Brazylii. Za niespełna dwa tygodnie znowu polecą do Rio, by zgłębiać tajemnice Zatoki Guanabara owianej złą sławą najbardziej zaśmieconego akwenu w historii igrzysk. Kto wie, czy olimpijskie debiuty Małgorzaty Białeckiej (SKŻ Ergo Hestia Sopot) i Piotra Myszki (AZS AWFiS Gdańsk) nie będą przypominać wyścigu z przeszkodami. O trudach żeglowania na Guanabara kandydatka do olimpijskiego podium opowiadała dziennikarzom podczas środowej konferencji w siedzibie Sopockiego Klubu Żeglarskiego. Mistrzyni świata towarzyszyli członkowie kadry narodowej Przemysław Miarczyński i Paweł Tarnowski. - Zatoka Guanabara cały czas czymś nas zaskakuje. Bez wątpienia jest to najtrudniejszy akwen, na jakim pływałam – mówi Małgorzata Białecka. Tę skalę trudności wyznaczają zmienne i nieregularne wiatry oraz występujące u wybrzeży Brazylii prądy morskie. Ale nie tylko one, bowiem duży wpływ na wyniki najważniejszych na świecie zawodów mogą mieć śmieci. - Pływają w zatoce ławicami. Nie ma nadziei na to, że przed igrzyskami stan zanieczyszczenia akwenu może się poprawić. Do Guanabara trafiają bowiem wszystkie nieczystości z kanalizacji nielegalnie wybudowanych w dzielnicach biedy. Najwięcej śmieci pojawia się tu w czasie deszczu, kiedy wszystko spływa z gór do wody. Nie można więc wykluczyć, że w czasie wyścigu torba foliowa owinie się wokół statecznika, przez co deska znacznie straci na prędkości. Wtedy nie ma wyjścia: trzeba się zatrzymać, wejść do wody i usunąć intruza. A to oznacza spadek co najmniej o kilka miejsc – mówi Małgorzata Białecka. 8.06.2016 / fot. Mateusz Ochocki / KFP

dodaj do koszyka wszystkie wyświetlone zdjęcia