Jakie wyzwania stoją przed sztuką naszych czasów? I czym ona w ogóle jest już choćby tylko wobec faktu, że żyjemy w świecie, w którym pojęcie to przestało być definiowalne? Odpowiedzią na to może być NOMUS – Nowe Muzeum Stuki Współczesnej. – Wierzymy, że zadaniem sztuki jest zmieniać to, czego się po niej spodziewamy, więc będziemy podążać za tą zmianą – mówią twórcy nowo tworzonego oddziału Muzeum Narodowego w Gdańsku. Na pierwszą wystawę prac zakupionych przez miasto Gdańsku w latach 2017 i 2018 zapraszają do oddziału MN Zielona Brama. „NOMUS. Kolekcja w budowie” (2 sierpnia – 13 października) to ponad 160 dzieł autorstwa 29 artystek i artystów stanowiących część sukcesywnie tworzonej Gdańskiej Kolekcji Sztuki Współczesnej. Cechą wyróżniającą ten zbiór jest fakt, że na równi z tradycyjnymi mediami: rzeźbą, malarstwem czy rysunkiem, wypowiedź artystyczna przyjmuje w nim formę filmu, fotografii, instalacji czy też interaktywnych prac cyfrowych. – Wystawa ma charakter przeglądowy, jednak została zaaranżowana w taki sposób, aby dzieła były ze sobą powiązane i pokazywały sposób myślenia, jaki nam przyświeca w tworzeniu zbiorów NOMUS. Staramy się pozyskiwać obiekty, instalacje i dzieła reprezentujące różne techniki, a których tematyka nawiązuje do specyficznych kontekstów czasu i miejsca – mówi Małgorzata Posadzka, rzecznik prasowa Muzeum Narodowego w Gdańsku. W kontekście istotnych wydarzeń, których sceną był i jest Gdańsk, takich jak koniec II wojny światowej, realizacja doktryny socrealistycznej czy narodziny Solidarności, do kolekcji NOMUS włączane są prace, które odzwierciedlają złożone losy miasta, ale i odnoszą się do pokrewnych zjawisk w innych regionach świata. Przykładami zainteresowania tematem historii wojen, migracji i innych kryzysów są m.in. instalacja z obiektem rzeźbiarskim, fotografiami, filmem i rysunkami Joanny Rajkowskiej oraz instalacja składająca się z obiektów i filmu Doroty Nieznalskiej. Zagadnienia przemocy towarzyszą też dziełom o silnym rysie feministycznym. Warto tu wymienić prace wideo Anny Baumgart i Bogny Burskiej, rysunki tuszem Anny Orbaczewskiej oraz obiekt sferyczny Zuzanny Janin. Z kolei artystyczne rozliczenie ze stoczniowym mitem odnajdziemy w pracach wideo Jacka Niegody, Zorki Wollny i Anny Szwajgier, w malarstwie Krzysztofa Wróblewskiego oraz rozbudowanej instalacji z fotografii, filmu, diapozytywów i publikacji Michała Szlagi, która stanowi zapis destrukcji terenu poprzemysłowego Stoczni Gdańskiej. Kuratorkami wystawy są Aneta Szyłak i Małgorzata Taraszkiewicz-Zwolicka. Patronat honorowy nad wydarzeniem objęli marszałek województwa pomorskiego Mieczysław Struk oraz prezydent Gdańska Aleksandra Dulkiewicz. 1.08.2019 / fot. Anna Rezulak / KFP

dodaj do koszyka wszystkie wyświetlone zdjęcia