W sopockim Parku Północnym latają psy. Gonią za pustym talerzem. Na tym cały Dog Chow Disc Cup polega, żeby złapać tę zabawę w lot. Ale nie można łapać szybujących talerzyków gdzie popadnie, bo w tej grze liczy się styl, dystans i czas. Przewodnik dyktuje warunki dogfrisbee. Jak chce i potrafi, to rzuca dyskiem z dużym wyczuciem, by pies mógł dopaść lecącą zdobycz na dwudziestym metrze. A kiedy reguły gry się zmieniają, to od człowieka w dużej mierze zależy, czy obaj przygotowani będą do lotu stumetrowego. Poza aportem dystansowym jest jeszcze zabawa freestyle. Dla psich artystów. Czego ci ludzie nie wymyślą? No nie do końca z dogfrisbee tak było. Wprawdzie szaloną zabawę spopularyzował w latach siedemdziesiątych XX wieku Amerykanin Alex Stein, ale pierwszy połapał się w tym wszystkim jego pies, whippet o imieniu Ashley. Alex pasjonował się frisbee, Ashley uczynił z tej pasji prawdziwy whippet show. I był wszędzie pierwszy - jako amerykańska gwiazda dogfrisbee, czy też jako istota rozumna (i proszę nie mędrkować - przyp. red.) spoza gatunku homo sapiens na okładce magazynu „People”. Ba, zagrał w filmie dokumentalnym, uhonorowanym nominacją do Oskara. A kiedy odchodził, za oceanem donosiły o tym smutnym fakcie niemal wszystkie agencje informacyjne. 22.07.2012 / fot. Mateusz Ochocki / KFP, tekst (d.ł)

dodaj do koszyka wszystkie wyświetlone zdjęcia