Mówił nam w niezwykle obrazowy sposób o Bogu, wierze, o prostych prawdach. Starał się dotrzeć do każdego i każdemu zanieść radosną wieść Zmartwychwstania Jezusa i nadzieje na własne zbawienie. Zmieniał świat, zmieniał nas, zmieniał Polskę. Jan Paweł II odwiedzał ojczysty kraj ośmiokrotnie. Z pielgrzymką apostolską na Pomorzu był dwa razy. W czerwcu 1987 r. papież spotkał się z wiernymi tylko w Gdyni i Gdańsku. Do kolebki „Solidarności” dotarł dopiero po dziewięciu latach od objęcia pontyfikatu. Na tę wizytę długo nie chciały wyrazić zgody władze PRL. 12 czerwca rano Ojciec Święty rozpoczął program pobytu w Gdańsku od odwiedzenia kościoła Trójcy Świętej. Potem była podróż statkiem z sopockiego mola na Westerplatte. Tam, w obecności 35 żyjących obrońców placówki z roku 1939, spotkał się z kilkunastotysięczną grupą młodzieży. Kolejnym punktem wizyty papieskiej była wspólna modlitwa z ciężko chorymi w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Po opuszczeniu bazyliki papież przejechał pod pomnik Poległych Stoczniowców 1970, u stóp którego modlił się samotnie w milczeniu, odgrodzony od wiernych kordonami milicji i funkcjonariuszy służb specjalnych. Po obiedzie i krótkim odpoczynku w kurii biskupiej w Oliwie Ojciec Święty przejechał na Zaspę, by na pasie startowym starego lotniska przewodniczyć mszy św. pontyfikalnej, w której uczestniczyło blisko milion zgromadzonych, najwięcej w całej historii miasta. Niezapomnianym symbolem najważniejszego wydarzenia tej pielgrzymki był ołtarz papieski, zaprojektowany przez Mariana Kołodzieja w kształcie niedokończonego statku - „okrętu kościoła” z trzema masztami-krzyżami oraz mostkiem kapitańskim, z którego papież wygłosił pamiętne pożegnanie kończące wizytę w Gdańsku. Włodarzom PRL ołtarz nieodparcie przywodził na myśl strajkujących stoczniowców. Do dziś praca Mariana Kołodzieja uważana jest za najpiękniejszy i najbardziej oryginalny z wszystkich ołtarzy papieskich, jakie powstały przy okazji ponad stu pielgrzymek Jana Pawła II. Został rozebrany w ciągu kilku dni zaraz po wyjeździe papieża. Fragmenty konstrukcji udało się zachować w budowanym wówczas na Zaspie kościele pw. św. Kazimierza. Po zakończeniu mszy św. pontyfikalnej tysiące jej uczestników sformowały pochód zmierzający w kierunku centrum miasta. Manifestacja została gwałtownie rozpędzona przez Zmotoryzowane Odwody Milicji Obywatelskiej. Znaczenie obecności Jana Pawła II w Gdańsku porównuje się z jego pierwszą pielgrzymką do Polski w roku 1979. Obie wpłynęły na przebudzenie Polaków do przemian zasługujących na miano przełomowych.
Po raz drugi papież Jan Paweł II gościł na Pomorzu w czerwcu 1999 r. Odwiedził Sopot i Pelplin. Powitany 5 czerwca na lotnisku w Rębiechowie przez najwyższe władze państwowe i członków episkopatu Polski, przejechał papa mobile wśród szpalerów gdańszczan ul. Słowackiego, al. Grunwaldzką i ul. Rybińskiego do kurii biskupiej w Oliwie, skąd następnie udał się na uroczystości na sopockim hipodromie. Jadąc z lotniska w kierunku Oliwy papież zatrzymał się, by pobłogosławić figurkę Matki Bożej Brzemiennej z Matemblewa oraz poświęcić obraz Jezusa Miłosiernego peregrynujący po wszystkich parafiach archidiecezji. - U schyłku kończącego się tysiąclecia, a zarazem na progu nowych czasów, które nadchodzą, pragnę wraz z moimi rodakami rozważyć wielką tajemnicę Boga, który jest miłością – mówił rozpoczynając swoją pielgrzymkę Jan Paweł II. Po południu na sopockim hipodromie odprawił mszę św. sprawowaną z okazji jubileuszu tysiąclecia kanonizacji św. Wojciecha. Ze wzruszeniem wspominał pielgrzymkę sprzed dwunastu lat. – Jakże inny to był czas. Słyszałem wtedy w Gdańsku od Was: "Nie ma wolności bez solidarności". Dzisiaj wypada powiedzieć: "Nie ma solidarności bez miłości". W drodze powrotnej z Sopotu Ojciec Święty odwiedził Międzynarodowe Centrum Ekumeniczne Sióstr Brygidek przy ul. Polanki. Wieczorem w swej rezydencji spotkał się z Lechem Wałęsą i jego rodziną. Drugiego dnia, po modlitwie w katedrze oliwskiej i spotkaniu z siostrami zakonnymi, udał się limuzyną do Sopotu, skąd odleciał z hipodromu helikopterem do Pelplina. Uroczystości na Biskupiej Górze, z której roztaczał się widok na okolicę dobrze znaną papieżowi z wakacyjnych wędrówek, rozpoczęły się o przed godz. 10. Homilia Jana Pawła II opierała się na słowach Chrystusa: "Błogosławieni, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je". Nabożeństwo zakończyły rozważanie maryjne i wspólna modlitwa Anioł Pański. – Wierzę, że były to dni owocne i, że ich owoc będzie trwały – mówił rodakom kilkanaście dni później na krakowskich Balicach Jan Paweł II. Tymi słowami Ojciec Święty zakończył swoją siódmą, najdłuższą podróż apostolską do Polski. 26.04.2014 / fot. KFP

dodaj do koszyka wszystkie wyświetlone zdjęcia